Waarom ben je verhuisd naar Londen?

Ik heb altijd al in het buitenland willen wonen. Daarom heb ik mijn bachelor in het Engels gedaan en heb ik stage gelopen in Australië. Mijn vriendin en ik zijn in de afgelopen jaren een paar keer in Engeland op vakantie geweest en vinden Londen een fantastische stad. Daarnaast wilde ik mij echt meer gaan focussen op het behandelen van sporters en het behandelen in een multidisciplinair team – Londen was daarom een ideale stap.

Hoe bevalt het leven als expat?

We zijn erg gelukkig in Londen. De stad is ontzettend internationaal en divers. Ik vind het super interessant om op deze manier in aanraking te komen met veel culturen en hoe zich dat vertaalt naar sportfysiotherapie. Het voelt nog vaak alsof we op vakantie zijn, omdat het leven hier anders is en je nu minder verplichtingen hebt. Vrij zijn hier voelt voor mij echt vrij.  

Hoe is het balletje gaan rollen?

Tijdens een vakantie in Engeland kreeg ik een bericht van een patiënt die ik 7 jaar geleden had behandeld in Australië. Hij woonde nu in London en vroeg of ik hem wilde helpen met een hamstringblessure die steeds terugkeerde en hem belemmerde tijdens zijn ballet en theatershows. Dat heb ik toen gedaan en daar is een sollicitatie uit gerold. Mijn vriendin en ik hebben bij thuiskomst vrijwel direct de beslissing gemaakt om ons huis te verkopen en naar Engeland te verhuizen. Het voelde gewoon als de juiste stap. Ik ben vervolgens via-via bij Pure Sports Medicine uitgekomen, omdat de eerste sollicitatie niet goed voelde. Soms als je iets graag wilt kun je niet op zeker spelen. Dan moet je gewoon gaan. Vaak vinden we zekerheid belangrijk, maar dat hoeft het niet altijd te zijn. Durf daarom het avontuur aan te gaan.

Waarom heb je voor sportfysiotherapie gekozen?

Ik liep echt vast in het behandelen van sporters. Ik kreeg bepaalde zaken niet opgelost met de kennis die ik als algemeen fysiotherapeut had, miste zekerheid en wetenschappelijke onderbouwing. Tijdens mijn werk in Maastricht werkte ik nauw samen met Maarten Tielen, met wie ik sporters zag en waar ik veel van geleerd heb. Hier ben ik erg dankbaar voor, want dit stuurde mij verder de sportrichting op. Ik had zelf al enige ervaring met het behandelen van sporters (tijdens mijn Bachelor-opleiding bij de jeugdopleiding van Roda JC en het nationaal jeugd-zaalvoetbal), dus een vervolg in sportfysiotherapie was een vrij organische stap. Ik werk graag met sporters omdat zij de praktijk binnenkomen met een doel: zo snel mogelijk weer aan de slag.

Hoe heeft SOMT University of Physiotherapy je carrière pad beïnvloed?

De overstap naar Londen was mij nooit gelukt zonder mijn opleiding aan SOMT University of Physiotherapy - dat durf ik wel te zeggen. Als ik kritisch kijk na hoe ik werkte voor mijn master, wist ik soms niet waarom ik dingen deed. Ik ben echt gaan beseffen hoe mensen bewegen en geef geen standaard oefeningen meer mee. Ik denk kritischer na en kan meer dan alleen ‘het trucje’ waardoor mensen pijnvrij zijn.

De lessen (met name de statistiek lessen van Astrid en Inne) waren vaak pittig, maar hebben mij wel geleerd onderzoek beter op waarde te schatten. Omdat de lesstof is gebaseerd op internationale literatuur en werkwijzen vond ik mijn sollicitatie bij Pure Sports Medicine ook niet eng. Ik kreeg een paar pittige vragen en casussen, maar door de kennis die ik bij SOMT University of Physiotherapy heb opgedaan kon ik mezelf prima handhaven. Nu werk ik direct samen met collega’s, sportartsen en orthopeden die in topsport werken of werkzaam zijn geweest en dat geeft een kick.

Wat is je leukste of fijnste SOMT University of Physiotherapy-herinnering?

In het laatste jaar heb ik samen met mijn vader en drie medestudenten deelgenomen aan een fietstocht voor het goede doel vanaf de Noordkaap. Dat was echt fantastisch. SOMT University of Physiotherapy heeft de link gelegd en heeft daar altijd achter gestaan. Directeur Willy Smeets vond dit zo gaaf dat hij ons uiteindelijk volledig heeft gesponsord. Ik vond het bijzonder om dit samen met mijn vader te doen, omdat je geld ophaalt voor mensen die een kind kunnen verliezen.  

Wat voor tip zou jij aan sportfysiotherapiestudenten meegeven?

Zorg dat je elkaar enthousiast maakt en leer samen met je medestudenten. Ik heb in Martijn Lips en Rik van Waes twee fantastische medestudenten en vrienden gevonden tijdens onze studie. De talloze Skypes maakten de studie leuk maar zorgde er ook voor dat we samen veel geleerd hebben.

Probeer daarnaast niet bang te zijn om echt deel te nemen in de les. De docenten zijn er om je beter te maken. Je wereld wordt echt wel een beetje op zijn kop gezet; je leert heel anders kijken naar menselijk bewegen en naar je eigen fysiotherapeutisch handelen. Als je dan vasthoudt aan wat je eerder geleerd hebt kan het moeilijk worden. Laat daarom die zekerheid los en ga er gewoon in mee. Zie het als een kans om te leren hoe verschillende sporters bewegen, hoe het lichaam werkt, waarom ze geblesseerd raken en hoe je hen beter kunt helpen.

Ik heb erg veel geïnvesteerd in mijn studie. Niet alleen tijd maar ook geld, want ik heb uiteindelijk alles zelf betaald. Dat zorgt ervoor dat ik er echt alles uit wilde halen, maar het was het zeker waard. Mijn master heeft mijn leven en werk écht leuker gemaakt.